Bas Brinkhorst.

Ook hij wilde oorspronkelijk naar de kunstacademie. Zijn vader adviseerde hem toch liever eerst een vak te leren. En de schildersopleiding leek voor de zoon van een man met een schildersbedrijf een mooie tussenvorm. Maar dat is het mooie en soms ook de pijn van de passie. Die kun je korte tijd onderdrukken maar niet voor lang. Zijn schilderwerk schiep onvoldoende voldoening en hij werd onrustig. Hij wilde scheppen, niet uitvoeren.

Hij probeerde als oplossing van zijn ambachtelijke taak ook kunstwerken te maken. Maar daar is het businessmodel van een schildersbedrijf niet op gebaseerd.

In zijn vrije tijd begon hij weer te boetseren. Uiteindelijk nam hij het besluit helemaal uit het schildersvak te stappen, een parttimebaan te nemen en de rest van de tijd te besteden aan zijn echte passie. Het verbeelden van de spanning, rust, kracht en waar mogelijk emotie van dieren te vangen. Eerst in was. Daarna in brons.

Hij gaat te werk door eerst heel veel foto’s en filmpjes van een object te maken en heel anatomisch te analyseren waar die kracht en spanning ‘m in zit. Vervolgens gaat hij aan het werk.

Daarna ontstaat een volgende uitdaging. Als bronskunstenaar heb je een gieter nodig die begrijpt wat jij wil, waar voor jou als kunstenaar de kern van een werk ligt. Ook omdat Bas heel gedetailleerd werkt stelt dat hele hoge eisen aan het gietproces. De uren van zowel Bas als de gieter bepalen veel meer de prijs van zijn werk dan het brons zelf.

Ook Bas loopt voortdurend rond met een zoekend oog of iets dat hij ziet hem raakt. Hem inspireert om vorm te geven. Hij werkt vanuit zijn eigen behoefte maar zeker sinds hij bekendheid begint te genieten, ook in opdracht. En daar komt weer een nieuwe dimensie van de ambachtelijke kunstenaar om de hoek kijken: zijn relatie met zijn opdrachtgever! Zeker bij het portretteren van bestaande dieren heeft de eigenaar ook een stem.

Bekijk hier de informatieve bedrijfsfilm mede mogelijk gemaakt door Kunst of Art, Laag Keppel en de Provincie Gelderland.